Masechaba Day Care Centre is niet zomaar tot stand gekomen. Daar is veel aan vooraf gegaan. Jaren terug was Bert Koopman al getuige van de ellende die in Zuid-Afrika heerst. Lees hier zijn persoonlijke verhaal hoe het begon in 2006.

Ik sloot mij ervoor af

Ik was op vakantie in Zuid-Afrika. Ik weet nog goed dat ik in Johannesburg op weg was naar een golfbaan. In de buurt van het complex moest ik stoppen bij een verkeerslicht. Rechts van me zag ik hoe golfers aan het afslaan waren, links zat een man op de stoep. De vellen hingen van zijn benen af. Aids. Zo’n contrast. En zo heb ik nog wel meer vreselijke toestanden gezien. Maar ik sloot me ervoor af. Ik was immers op vakantie. Had alleen oog voor de natuur, het eten, Robbeneiland. Dáárvoor was ik naar Zuid-Afrika gekomen. Zo gaat dat nu eenmaal.

Gehaakte matjes  

Later werd ik weer geconfronteerd met de miserabele leefomstandigheden, die in Zuid-Afrika aan de orde van de dag zijn. Maar nu had ik er wel oog voor en het raakte mij. Ik was lid van de Ronde Tafel Waterland, een serviceclub, en was aanwezig op het jaarlijkse feest. Een Zuid- Afrikaanse vriendin van me, Louise Bishop, zag ik rondlopen met kleine, gehaakte matjes met daarop onder meer het aids-logo. Ze probeerde ze te verkopen op het jaarfeest en vroeg er twee euro per stuk.

Waarom doe je dit? Het is feest!

Ik zei tegen haar: Louise, waarom doe je dit? Het is een feest! Daarop zei ze dat ze het deed om geld voor aids-wezen op te halen. De matjes waren handmatig door hun oma’s gemaakt. We stonden met vijf man bij elkaar en hebben er meteen een flink aantal gekocht. Ik was geraakt door haar verhaal. Zelf heb ik vier kinderen die alles hebben. En al die aids-wezen, kinderen van amper 3 tot 7 jaar, hebben helemaal niets. Ik was vastbesloten om iets voor ze te doen. Want kinderleed  dáár kan ik niet tegen.’

Brillenkettinkjes

En toen ging het snel. Samen met een bevriende groothandelaar, Martin Friederichs, kwam ik op het idee in Zuid- Afrika brillenkettinkjes te laten maken. Met Louise en haar man Graham als contactpersonen werden er 2.500 stuks gemaakt. Tijdens een grote beurs in Bunnik werden ze te koop aangeboden. Het leverde een bedrag van 25.000 euro op. Cordaid, een Nederlandse overkoepelende ontwikkelingsorganisatie, reageerde daar heel enthousiast op en verdubbelde het bedrag tot 50.000 euro. Dit motiveerde mij enorm en boorde contacten in België en Duitsland aan en liet ook daar kettinkjes met succes aan de man brengen. Daar kwamen ook nog spontane donaties bij. Als daarvan kwam de teller op 110.000 euro te staan. Daar moesten wel wat kosten van worden betaald, zo kregen de makers van de kettinkjes wat hen toekwam, maar er bleef een fiks bedrag over. En daar wist ik wel een mooie bestemming voor.

Een nieuw opvangcentrum in plaats van een barak! 

‘Het leek ons een goed idee in Bethlehem een nieuw opvangcentrum te bouwen. Er stond daar al een onderkomen, waar hospices zich over 30 aids-kinderen ontfermden, maar dat had alles weg van een barak. Een kot waarin je normaalgesproken varkens onderbrengt. Het was gemaakt van hard karton en zat vol spleten, kieren en gaten. ‘sWinters was het daar ijskoud. Gekookt werd er op twee gasbranders en er was één, onhygiënische wc. De grond was eigendom van de kerk en de kinderen mochten niet buiten spelen. In samenwerking met Ronde Tafel Bethlehem hebben we toen zelf een stuk grond gekocht. Daar hebben we in 2009 een degelijk schoolgebouw neergezet. Met vrolijke kleuren en een buitenterrein waar de kinderen kunnen spelen. We zorgen voor goed eten, lesmateriaal en medische spullen. Maar ook hebben we een moestuin aangelegd, zodat de mensen daar zelf groenten kunnen verbouwen en verkopen.

Professionele aanpak en toezicht ter plekke

Het project is een groot succes. Niet in de laatste plaats vanwege de professionele aanpak. Contactpersonen ter plekke zien erop toe dat de afgesproken werkzaamheden daadwerkelijk worden verricht. Dat het  geld goed terechtkomt. Dat is een heel belangrijk aspect. Hierdoor hebben wij inmiddels een uitbouw, vier extra lokalen kunnen realiseren. Zo werd de oprichting van stichting Masechaba Waterand opgericht.

Waar we eerst 30 kinderen opvingen kunnen we nu 200 kinderen helpen en een veilige plek geven.

Oprichting Stichting Masechaba 

Zo is de oprichting van stichting Masechaba ontstaan. Uiteraard doe ik dit niet allemaal alleen maar samen met mijn medebestuursleden Willem Ooms, Rawi Gadjradj en Peter Ophoff. Allemaal mensen die zich op hun eigen manier betrokken voelen en zich voor het project inzetten. Aansporing hebben we niet nodig, we zijn tot het bot gemotiveerd en zijn er door gegrepen. Ik heb met eigen ogen gezien hoe de kinderen in hun nieuwe omgeving opfleuren. De vrolijke kleuren en frisse, modern uitstraling van de Bishop Koopman Masechaba Building missen hun uitwerking niet. En zo moet het ook. De kinderen wordt, zolang ze nog leven, een plezierig bestaan gegund. Daar is het project op gericht.  

Fundraising 

‘We werken kneppelhard aan fundraising. Want er is en blijft altijd geld nodig om het project goed te kunnen uit- voeren.  

Wat doen wij met uw geld? Met 5 euro kunnen wij een maand lang 1 kind helpen.

Meehelpen?

Wil jij of jouw organisatie, school, vereniging  Masechaba steunen?  Dan wil je natuurlijk weten wat het behelst en wat er met jouw geld gebeurt.  Ik kom graag langs om een presentatie te geven. Bel ons of stuur een e-mail naar

Video presentatie Masechaba – Presentatie aan leden Round Tables in Nederland.